وصف مادر
چه رسمی داره،دوروز دنیا // می ره عزیزت ،،میشی توتنها // خزان گل را ،،بدیده بینی// گل است ومادر،،میون گلها
ای مهربانم،آرام جانم // کجایی مادر ،،کجایی مادر
به زیر پایت،،بهشته مادر // خدا بنامت،،نوشته مادر // گذار قدم را،،بروی چشمم // دل تو با رحم،،سرشته مادر
ای مهربانم..آرام جانم // مادر کجایی،،مادر کجایی
سخته خدایا ،،داغ جدایی // گوشه نشینم ،،از بینوایی// گویم بناله،آه از جدایی //مادر خوبم برگو کجایی
ای مهربانم،،آرام جانم // کجایی مادر،کجایی مادر
گل بهارم ،،برگردبخونه // غمت زقلبم،،کشد زبونه // چوطفل این دل،،برای مادر // زند شراره،،گیرد بهونه
ای مهربانم.آرام جانم // مادر کجایی،،مادر کجایی،،،
درسینه من،،غم حجله بسته // از داغ مرگت،،پشتم شکسته // خدا میدونه ،،پس از تومادر//همیشه باشم،،محزون وخسته
ای مهربانم ،،آرام جانم // مادرکجایی،،مادرکجایی
چه سخته یاران،،داغ جدایی//عجب تو دنیا،،چه بی وفایی//چه بازی داره، این چرخ گردون//میون هرجمع،،میشه جدایی
ای مهربانم،،آرام جانم //مادر کجایی،،مادر کجایی
شاعر قاسم جناتیان
امام رضا علیه السلام فرمودند:یَا ابْنَ شَبِیبٍ اِنْ کُنْتَ اکِیاً لِشَیْءٍ فَابْکِ لِلْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ، ای پسر شبیب هر وقت خواستی گریه كنی، اشك بریزی، برای حسین گریه كن، امروز من و شما هم برای امام حسین گریه كنیم، ان شاء الله تمام شهدا ،اموات خصوصا ً..... فیض ببرنند، امروز همه اومدند به شما تسلیت گفتند، سر سلامتی گفتند، گل برای شما آوردند، همراه شما اشك ریختند ،اما حضرت زینب سلام الله علیها می فرمایند: دیدم حال امام سجاد متغیر شده، سئوال كردم، چی شده عزیز دلم،چرا بدنت داره می لرزه،صدا زد عمه،اینها ظاهراً مارو مسلمون نمی دونند،چرا؟آخه بدنای خودشونو دارن دفن می كنن،انگار بدن بابام رو زمینه داغ كربلاست.همه بگید: یا حسین... اما یا امام سجاد كاش به همین بسنده كرده بودند،اَسْرَجَتْ وَاَلْجَمَتْ وَ تَنَقَّبَتْ لِقِتالِكَ اسب هاشون رو نعل تازه زدند بر بدن ابی عبدالله، بازم ناله بزن بگو یا حسین... آی داغ دیده ها بدن بابای شما یا مادر شمارو غسل دادند، كفن كردند، با احترام دفن كردند اما بمیرم آن زمانی كه امام سجاد برای تدفین بابا اومد صدا زد كفن بیارید، گفتند:آقا جان تمام شده فرمودند: كمی بوریا.... یا حسین *
مگر به کربلا کفن ،به غیر بوریا نبود // مگر حسین تشنه لب ،عزیز مصطفی نبود // مگر کسی که کشته شد،تنش برهنه می کنند // مگر که پاره پیرهن،به پیکرش روا نبود // سرش به نوک نیزه ها،تنش به خاک کربلا // کفن برای او به جز،شکسته نیزه ها نبود
*بابا رسم ِ توی ما مسلمونها طرف راست صورت میت رو روی خاك می گذاریم، اما امام سجاد چه كند؟ می خواست صورت به صورت باباش بذاره،ای حسین.......... بنی اسد نگاه كنه ببینه امام سجاد از قبر بالا نمیاد،نگاه كردند دیدن این لبهاش رو روی رگ های بریده گذاشته،حسین...... زیر بغل هاش رو گرفتن،خودش با دست خودش خاك رو بدن باباش ریخت،آب رو خاك ریخت،خاك قبر رو گل كرد،دیدن نشسته داره گریه می كنه،با انگشت سبابه چی داره می نویسه،دیدن نوشت: هذا قبر الحسین بن علی ،بگم و ناله بزنی، الذی قتلوه عطشانا،حسین... شما ها داغ دیدید اما باباتون رو.... زخم دار ندیدید،باباتون رو.... مجروح ندیدید،خدارو شكر یه زخم به صورت و بدن باباتون.... ندیدید،اما قربون اون دختر ِ سه ساله ای برم كه سر ِ بریده ی بابا رو بغل كرد،ای حسین...
